| Wprowadzenie do Biuletynu
Parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Toruniu Jan
Paweł II 7-go czerwca 1999 r. wyniósł do chwały ołtarzy
Sługę
Bożego Ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego. Dzień beatyfikacji
rozpoczął nowy okres naszego odniesienia do Księdza Stefana
Wincentego. Pierwszym pragnieniem wielu wiernych stało się posiadanie
wzoru codziennej modlitwy o łaski za jego wstawiennictwem i
kanonizację. 30 lipca 1999 r. został wydrukowany w 10-cio tysięcznym
nakładzie obrazek z nową modlitwą do Błogosławionego. W naszej
parafii wiele osób prosiło o przybliżenie im
pełniejszego
obrazu osobowości ks. Stefana. Spełniono to przez cykl nauk w czasie
nowenny do Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Barw do tych nauk
dodawały uroczystości: 15 VIII 99 r. - przekazanie relikwii bł. ks.
Stefana Parafii św. Trójcy w Chełmży i Państwu Jaczkowskim,
rodzinie siostry błogosławionągo; 12 IX 99 r. - (akademia)
wspomnienie 60-lecia uwięzienia we wrześniu 1939; 26IX 99 r.
przekazanie relikwii Związkowi Harcerstwa Polskiego i
Związkowi
Harcerzy Rzeczypospolitej. Od dnia 9 czerwca 1999 r., na
prośbę
wielu osób, w kościele przy „Grobie kości
palców Sługi Bożego Księdza Stefana Frelichowskiego"
wyłożono księgę do wpisywania podziękowań i próśb
za
pośrednictwem bł. ks. Stefana. Setki osób wpisywało swe
intencje. Proszono, by w pierwszy czwartek miesiąca część
comiesięcznej godziny świętej wypełnić modlitwą za pośrednictwem
Błogosławionego. Stało się to l-go lipca i jest teraz
zwyczajem.
Intencje o pośrednictwo są różnorakie. Zbieramy je. Coraz
częściej zaczęła pojawiać się prośba o materiały na temat
życiowej
drogi Księdza Stefana. Jako pierwsza wiele przyniosła książeczka
-wybór myśli z Pamiętnika ks. Stefana Chcę być naprawdę
kapłanem, którą przygotowała redakcja pisma
alumnów
Wyższego Seminarium Duchownego w Toruniu „Sługa".
|
Intencje dokonanego
wyboru wyraziła pragnieniem, aby myśli
błogosławionego Ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego były
pomocą
wszystkim młodym ludziom w rozpoznaniu własnego powołania.
Następnie,
we wrześniu, znów jako dodatek do „Sługi" ukazał
się Pamiętnik
(fragmenty) pisany przez ks. Stefana do 15 marca 1939 r. Ten ostatni
wpis jest Jego refleksją o przeżywanym kapłaństwie: Pierwszy raz będąc
kapłanem piszę w pamiętniku. Chcę podziękować Bogu za to, że mi dał
udział w służbie Swojej i dał polecenie prowadzenia doń serc ludzkich. Dziś
druga rocznica mych prymicji. Dzięki CI Panie za to, co doznałem przez
te dwa lata. nawet za me błędy i odchylenia od Twej woli. Wracam obecnie
do Ciebie, Panie, by Ci naprawdę służyć. Mam może opalone już trochę
skrzydła, lecz Panie w głębokiej pokorze klękam przed Tobą i
proszę:
daj mi szczerze prowadzić życie i nigdy nie być aktorem życiowym. Daj
odwagę życia według wskazań Twoich. Klękam niżej niż zwykle. Tyś moim,
panie. Stałeś się mym Ojcem, Panie, daję Tobie nieżycie. Nie umiem
wyrazić mych obecnych myśli.. Niech te chwile mego
wahania życiowego i odchodzenia od Ciebie staną mi się obecnie mocą.
Boże chcę być naprawdę kapłanem. Jakie
cele stawia sobie Biletyn Parafiipw. Wniebowzięcia NMP w
Toruniu]
Powinien być, na początku, przede wszystkim systematycznym
odpowiadaniem na zainteresowanie wiernych przez ukazywanie
bogactwa
„heroicznego świadka miłości" pasterskiej. Jednakże
Biuletyn...
powinien też być spełnieniem życzenia Ojca św. Jana Pawła II, by strzec
i rozszerzać pamięć wielkich dziel Boga, jakie dokonały się w
krótkim
życiu tego kapłana. Pierwszy skromny numer zawiera przedruki z
edycji
polskiej L'Osservatore Romano z 7 czerwca 1999 r. oraz
„wstępniaki" do
Wiadomości kościelnych Parafii Panny Marii w Toruniu, które
w 1939 r.
pisał ks. Stefan Wincenty Frelichowski. Przed pierwszym
tekstem z
Wiadomości... jest umieszczona winieta, która poprzedzała
wszystkie
refleksje. Niektóre wypowiedzi aż proszą o
komentarz, ale całość na
pewno jest i bez nich zrozumiała. Konieczne domyślenia ubogacą
z
pewnością rozumienie i przybliżenie duchowości Błogosławionego
bardzo
nam na codzień potrzebnej. Redakcja oczekuje współpracy w
postaci
modlitwy o łaski za wstawiennictwem bł. Stefana i
tekstów, które
mogłyby się ukazać w kolejnych numerach ks.
Józef
Nowakowski Toruń, dnia 22 stycznia
2000
r. |